Σε μια εποχή που ο σύγχρονος καπιταλισμός έχει μετατραπεί σε σφαγείο των εργατικών δικαιωμάτων, το ζήτημα του ιμπεριαλισμού, της ερμηνείας του και της σημασίας του, αποκτά κομβική σημασία. Όχι μόνο σαν θεωρητική συζήτηση αλλά και σαν πολιτική στάση και τοποθέτηση. Οι καπιταλιστική κρίση, οι αλλαγές σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, η Ευρωπαική Ένωση, η θέση της Ελλάδας μέσα σε αυτές είναι αναπόσπαστα στοιχεία της συζήτησης για τον ιμπεριαλισμό και τα χαρακτηριστικά του. Εδώ βρίσκεται, κατά τη γνώμη μας, η επικαιρότητα της Μαρξιστικής θεωρίας για τον ιμπεριαλισμό και της ανάπτυξης της στις σημερινές συνθήκες.
Κατηγορία: Εκδηλώσεις
Εκδήλωση – Συζήτηση: Γραφειοκρατικός, εργοδοτικός συνδικαλισμός ή ανεξάρτητο εργατικό κίνημα?
Εργατική οργάνωση στην Ελλάδα και τα ζητούμενα του σήμερα
Ποιά είναι η ιστορία του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα, πώς φτάσαμε από τις κατακτήσεις στην ενσωμάτωση και την δαιμονοποίηση και πώς μπορούμε να δούμε το μέλλον? Μια σύντομη αναδρομή μέσω προβολών στην πρόσφατη και παλιότερη ιστορία του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα.
Ακολουθεί συζήτηση με συμμετοχή εργαζομένων από τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.
Εκδήλωση – Συζήτηση στον Κοινωνικό Χώρο Κόκκινη Κολλεκτίβα
Αλεξάνδρας 9, 2ος Όροφος
Παρασκευή 21/12/2012, 7 μ.μ.
Πολιτική εκδήλωση – Πάρτυ Οικονομικής ενίσχυσης
Την Κυριακή 9/12 στις 6:00 μμ στον Κοινωνικό –Πολιτικό χώρο «Κόκκινη Κολεκτίβα» (Λ. Αλεξάνδρας 9) θα πραγματοποιηθεί παρουσίαση του 2ου τεύχους της Μαρξιστικής Επιθεώρησης Praxis, καθώς και παρουσίαση επί μέρους άρθρων από τους συγγραφείς και την συντακτική ομάδα και συζήτηση επί του περιεχομένου.
Σε μια εποχή που η καπιταλιστική κρίση βυθίζει την Ευρώπη στην άβυσσο της κοινωνικής βαρβαρότητας έρχεται περισσότερο από ποτέ στο προσκήνιο η επικαιρότητα της υπεράσπισης του κόσμου της εργασίας, η πάλη για την εργατική εξουσία και την κομμουνιστική προοπτική. Όχι σαν συνθήματα αποκομμένα από την ζωή και την πάλη, μα πρώτα από όλα σαν κρίσιμη συμβολή στις σημερινές μάχες, στην ανατροπή των «μνημονίων χωρίς τέλος» και την προοπτική της μόνης πραγματικής διεξόδου για την εργατική τάξη και τους συμμάχους της, της δημιουργίας μιας άλλης οργάνωσης της παραγωγής και της κοινωνικής ζωής.
Η έκδοση της Μαρξιστικής επιθεώρησης Praxis στόχο έχει να είναι ελάχιστη συμβολή στα παραπάνω. Κοινή μας πεποίθηση είναι ότι χρειάζεται ο σταθερός προσανατολισμός στις δυνάμεις που πιστεύουμε ότι πρέπει να είναι ο πυρήνας αυτής της προσπάθειας, δηλαδή στις κομμουνιστικές δυνάμεις, για την δημιουργία ενός χώρου θεωρητικής και πολιτικής συσπείρωσης έξω από τα κατεστημένα πεδία της αστικής πολιτικής και των διάφορων διαχειριστών της. Αυτό είναι και το κριτήριο με το οποίο η έκδοση θέλει να συμβάλλει με θεωρητικά και πολιτικά άρθρα.
Θα ακολουθήσει, στον ίδιο χώρο, πάρτι οικονομικής ενίσχυσης.
Περιεχόμενα δεύτερου τεύχους:
- Editorial: Η «Αριστερή Κυβέρνηση» και η πάλη για την Θεωρητική και Πολιτική ανεξαρτησία του Εργατικού Κινήματος
- Σημειώσεις για την κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος-Χρήστος Κρεμαστάς
- Οι μη-προσκυνημένοι Δημόσιοι Υπάλληλοι ως πρόβατα επί σφαγή στο βωμό της κυριαρχίας του αστικού κράτους επί των υποκειμένων του – Στάθης Λεοντίου
- Το Δημόσιο Χρέος ως όψη και σύμπτωμα της Καπιταλιστικής Κρίσης- Γιώργος Σταμάτης
- Ο ταξικός χαρακτήρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η έξοδος από αυτή ως η μόνη ελπίδα για τον κόσμο της εργασίας-Βαγγέλης Ζέρβας
- Διανoούμενοι και Κράτος: συμπαιγνίες, συγκρούσεις, ρήξεις-Αντώνης Μπαλασόπουλος
- Για την οργάνωση της πάλης των εργαζομένων/Ορισμένες απαντήσεις- Χρήστος Κάτσικας
- Το Υπόδειγμα του Κεντρικού Σχεδιασμού Feldman-Mahalanobis και η σημασία του για την περίπτωση της Ελληνικής οικονομίας- Θεόδωρος Μαριόλης
- Τα κατά συνθήκη ψεύδη της Αστικής Πολιτικής-Χρήστος Μιάμης
- Η Αριστερά: Προαγωγή τής συνένοχης ανικανότητας στο επίπεδο τής Ιδέας- Alain Badiou
- Το Υπόδειγμα Μισθών-Ανεργίας του Richard M. Goodwin -Νικόλαος Ροδουσάκης
- Το Χαλυβουργικό Μανιφέστο-Αντώνης Μπαλασόπουλος
- Άνεργοι: το “αόρατο” τμήμα της Εργατικής Τάξης-Κατερίνα Μαργαρίτη
- Υπερβαίνοντας το Σύστημα -Sobei H. Oda και Mariko Yasugi
- Μάαστριχτ 1992: Ο «προάγγελος» της βαρβαρότητας-Νικόλαος Μόττας
- Αυτοματοποίηση της Παραγωγής και Θεωρία των Κεφαλαιοκρατικών Κρίσεων: Μια Κριτική στις Απόψεις των «Gruppe Krisis» και Anselm Jappe- Θεόδωρος Μαριόλης
- Η Κρατική Διαχείριση της Οικονομικής Κρίσης-Γιώργος Σταμάτης
- Η Πολιτική Οικονομία του Slavoj Zizek: Καταστρέφοντας τα Τετράδια της Μαρξιστικής Θεωρίας -Βαγγέλης Ζέρβας
Σύσκεψη – συζήτηση : «Η ανάγκη δημιουργίας μιας Ανεξάρτητης Εργατικής Πρωτοβουλίας ως συμβολή σε ένα νικηφόρο εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα»
Το ζήτημα του εργατικού κινήματος, δηλαδή της δημιουργίας ενός εργατικού κινήματος που θα είναι σε θέση να αντιπαρατεθεί συνολικά και νικηφόρα στις επιλογές της ελληνικής κυβέρνησης, των εργοδοτών και της ΕΕ αποτελεί ζητούμενο για τον κόσμο της εργασίας , ειδικά σε μια περίοδο που βιώνουμε την πιο συντριπτική και ολοκληρωτική επίθεση στο δικαίωμα της εργασίας. Οι επίσημες στατιστικές ανεργίας δεν δίνουν παρά μια μερική εικόνα της «γενοκτονίας» που εκτυλίσσεται στην αγορά εργασίας, ενώ ταυτόχρονα σε καμία επίσημη στατιστική δεν καταγράφονται οι μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας, η μη καταβολή ή η πολύμηνη καθυστέρηση καταβολής μισθών από τους εργοδότες που εν μέσω κρίσης έχουν βρει την ευκαιρία να καταστρατηγήσουν στην πράξη κάθε εργασιακό δικαίωμα.
Ο μύθος περί επιχειρήσεων που βρίσκονται στην ίδια όχθη με τους εργαζόμενους καθώς και οι ίδιες αποτελούν θύματα της οικονομικής κρίσης είναι ανάγκη να καταρριφθεί. Σε κάθε καπιταλιστική οικονομική κρίση καταστρέφονται κεφάλαια και δημιουργούνται νέα. Ωστόσο αυτό είναι ένα γεγονός που αφορά στους εσωτερικούς ανταγωνισμούς μεταξύ των καπιταλιστών και δεν αφορά τους εργαζόμενους που δεν έχουν κανένα κοινό τόπο κανένα κοινό συμφέρον με τον εργοδότη τους. Παράλληλα είναι βέβαιο πως η συντριπτική πλειοψηφία των εργοδοτών ευνοείται στον μέγιστο βαθμό από την διάλυση της εργατικής νομοθεσίας, την καταβαράθρωση των μισθών και την ελαστικοποίηση του χρόνου εργασίας. Είναι άλλωστε αποδεδειγμένο ότι οι εργοδότες έσπευσαν άμεσα να κάνουν χρήση όλων των νόμιμων δικαιωμάτων τους που ψήφισε για αυτούς η κυβέρνηση που βρίσκεται σε σύμπνοια με την ΕΕ και τις επιταγές της.
Απέναντι στην επίθεση κυβέρνησης , εργοδοτών και ΕΕ , αποτελεί ζητούμενο να ορθωθεί ένα εργατικό αντίπαλο δέος , ένα νέο εργατικό κίνημα που σε περιεχόμενο και μορφές θα είναι σε θέση να διεκδικήσει τόσο τα άμεσα τα υλικά δικαιώματα επιβίωσης, όσο και να θέσει τις βάσεις για μια συνολική αλλαγή και υπέρβαση του καπιταλιστικού μοντέλου στην παραγωγή, στην οικονομία και στην πολιτική. Δεν αρκεί ο οικονομικός συνδικαλιστικός αγώνας που δεν είναι δεμένος με ένα συνολικό πρόταγμα απελευθέρωσης από τα δεσμά του κεφαλαίου. Δεν αρκούν οι γενικόλογες διακηρύξεις αν το εργατικό κίνημα δεν πετυχαίνει υλικές νίκες στην καθημερινότητα των χώρων δουλειάς. Είναι ανάγκη να υπάρξει ένα εργατικό κίνημα ανεξάρτητο από την εργοδοτική συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ σε ολομέτωπη σύγκρουση με την καθεστωτική πολιτική που υποτάσσεται και εκφράζει τις ανάγκες της εργοδοσίας και του κεφαλαίου συνολικά.
Οι ανάγκες , τα δικαιώματα και οι επιδιώξεις των εργαζόμενων, για μια ζωή με αξιοπρέπεια δεν χωράνε στα κοινωνικά και πολιτικά όρια που τίθενται από την καθεστηκυία πολιτική και οικονομική τάξη. Είναι ανάγκη να υπάρξει μια ανεξάρτητη έκφραση των εργατικών αναγκών και δικαιωμάτων όχι μόνο σε ότι αφορά στις εργατικές διεκδικήσεις τους χώρους δουλειάς αλλά και στις γειτονιές, εκεί που οι άνεργοι εργάτες , η νεολαία της ανεργίας γίνονται βορά στις ορέξεις του φασισμού και των ναζιστών. Αποτελεί ζητούμενο να δημιουργηθεί μια Ανεξάρτητη Εργατική Πρωτοβουλία που θα στοχεύσει στην συσπείρωση εργαζόμενων και ανέργων θα συναντηθεί με ανάλογες προσπάθειες και κινήσεις σε μια προσπάθεια να ανοίξει η συζήτηση για το πώς θα καταστεί εφικτό να συγκροτηθεί ένα πλειοψηφικό εργατικό και νεολαιίστικο δυναμικό που θα παράγει θεωρία και πολιτική, θα παρεμβαίνει στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές, θα συμβάλλει στην δημιουργία δομών κοινωνικής αλληλεγγύης και εργατικής αυτοάμυνας απέναντι στην αστική πολιτική και στον φασισμό. Ενώ ταυτόχρονα θα παρεμβαίνει με όρους κινήματος θα προσπαθεί να συνενώσει την βάση των κοινών εργατικών συμφερόντων έλληνες και μετανάστες εργάτες, θα αποπειραθεί να αντιπαρατάξει τον εργατικό πολιτισμό απέναντι στον αγοραίο πολιτισμικό εκφυλισμό εργαζόμενων και νεολαίας από την κυρίαρχη πολιτική και οικονομική τάξη.
Με βάση όλα τα παραπάνω αλλά και ακόμη περισσότερα που σίγουρα θα προκύψουν από την συνάντηση εργαζόμενων που επιδιώκουν την κοινή πάλη για το δικαίωμα σε μια δουλειά με αξιοπρέπεια σε μια ζωή με προοπτική, απευθύνουμε ανοικτό κάλεσμα συμμετοχής στην ανοικτή εκδήλωση συζήτηση που θα πραγματοποιηθεί στον χώρος μας Λ. Αλεξάνδρας 9 την επόμενη Τετάρτη 21/11 στις 7:00 μμ
Κόκκινη Κολεκτίβα
Rock n’ Roll ΠΑΡΤΥ!!
●Η Κόκκινη Κολεκτίβα είναι μια καινούργια συλλογικότητα από νέους εργαζόμενους, ανέργους, φοιτητές, όλους εμάς που ανήκουμε στον κόσμο της εργασίας και στην νεολαία της περιπλάνησης και της εργασιακής ανασφάλειας. Επιδιώκουμε να σχηματιστεί μια ομάδα ανθρώπων που μέσα από συλλογικές και δημοκρατικές διαδικασίες συζήτησης και δράσης θα συγκροτεί πρωτοβουλίες σε χώρους δουλειάς, γειτονιές, χώρους εκπαίδευσης και θα κατακτά μέρα με τη μέρα κοινές πολιτικές συνισταμένες. Για εμάς πολιτική δεν είναι το θέατρο παραλόγου που παίζεται κάθε μέρα εντός και εκτός Βουλής, αλλά μια συνολικότερη πρόταση ζωής, μια τοποθέτηση για τους όρους με τους οποίους θέλουμε να εργαζόμαστε, να σπουδάζουμε, να διασκεδάζουμε, να εκφραζόμαστε κοινωνικά.
Είναι πολλά αυτά που έχουμε να συζητήσουμε, κι ακόμα περισσότερα αυτά που έχουμε να πράξουμε. Ας γνωριστούμε!
Ελάτε λοιπόν να πιούμε ένα ποτό και να δούμε πως μπορεί ο κάθε ένας από εμάς να συμμετέχει με τον δικό του πλούτο απόψεων και ιδεών σε μια συλλογική εργατική και νεολαιίστικη προσπάθεια..
Σας περιμένουμε και στον χώρο μας – Λ. Αλεξάνδρας 7, 2ος όροφος – αρχικά κάθε Σάββατο μετά τις 6:00 μ.μ. για να συζητήσουμε, να συνδιαμορφώσουμε και να συνδιοργανώσουμε κοινωνικές, πολιτικές και κινηματικές δράσεις εργατικής και νεολαιίστικης αναφοράς.